Notatka - konflikt cypryjski

Gość

Konflikt cypryjski (turecko-grecki)
Wyspa Cypr jest zamieszkiwana zarówno przez Greków (82%), jak i Turków (18%). Niepodległość uzyskała od Brytyjczyków w 1960 r., a jej pierwszy prezydent -arcybiskup Makarios, nie szczędził starań, by chronić interesy koegzystujących tam narodów. Główną przyczyną kryzysu cypryjskiego była próba realizacji przez władze Grecji i część Greków cypryjskich hasła enosis (zjednoczenia Grecji z Cyprem) głoszonego od XIX. W połowie lat 60. doszło do wojny domowej, którą zakończyło interwencja ONZ.
• W lipcu 1974 r. władzę na wyspie przejęła grecko junta wojskowa, która dążyła do zjednoczenia z Grecja. W tej sytuacji Turcja zdecydowała się na szybką interwencję wojskową i opanowała północną część wyspy, w rezultacie czego Cypr został podzielony na dwie części (ok. 38% obszaru przy Turcji). po czym w 1975 r. ogłosiła powstanie państwa tureckiego. Przez 8 lat Turcja nie poddawała się presji ONZ i wezwaniom do opuszczenia wyspy, a w 1983 r. proklamowano Turecką Republikę Cypru Północnego (stolica Famagusta), która jednak nie jest powszechnie uznawana.
• Społeczność międzynarodowa wciąż jednak uznaje za legalne państwo jedynie Republikę Cypryjską (grecką część wyspy), która w 2004 r. uzyskała członkostwo w UE. Wciąż toczą się negocjacje w celu rozwiązania tego konfliktu, a jedną z propozycji jest utworzenie konfederacji. Zapewne kolejną okazją będą negocjacje akcesyjne Turcji z UE. Możliwe też, że więcej inicjatywy wykaże społeczność europejska i NATO, którego członkami są oba państwa, zwaśnione także o inne wyspy na Morzu Egejskim
i szelf kontynentalny.
9 marca 2007 r. Grecy cypryjscy rozpoczęli demontaż umocnień tzw. Zielonej Linii dzielącej stolicę wyspy – Nikozję na część grecką i turecką.